Gökhan Yorgancıgil

Colin Hay’in kim olduğunu 80’li yıllarda ilk gençlik çağlarını yaşayanlar iyi bilirler. Down Under, Overkill, It’s A Mistake gibi şarkılarıyla uzun süre kendinden söz ettirmiş Men At Work grubunun solisti. Şöhret basamaklarının (kendi kategorisinde) en tepesine çıkmış bir kişi Hay. Geçtiğimiz günlerde trajik bir şekilde hayatına son veren Robin Williams gibi şöhretin en tepesine çıkmış insanların bile mutsuzluk içinde olduğuna dair ibretli haberleri hep okuyoruz. Michael Jackson’un ölmeden önceki hali ve ölüm şekli, keza daha eskilere gidersek Elvis Presley’in hayatının son demleri parlak olmaktan çok acıklı bir film gibi duruyor. Bu işin içinde olup, en tepeye çıkıp da hala işleri tıkırında ve psikolojisi iyi olan Paul McCartney gibi figürlerin iç dünyalarını bilemiyoruz. Belki de öngörüsü daha iyi psikiyatrlarla çalışıyorlardır. Colin Hay’in, pop müziğin tepedeki isimlerden Justin Bieber’e yazdığı açık mektubu tercüme etmeye çalıştım. Bir sonraki Bieber olmak isteyeceklere sunuyorum:

Sevgili Bay Bieber,
Sizi oyalanmak için kullanıyorum; bu akşam bir gösterim var ve benim pentatoniklerime çalışıyor olmam lazım. Bir dakika sonra da öyle yapacağım. Son maskaralıklarınız üzerine çok sayıda yorum yapılmış görünüyor. Çoğu yorum yeteneksizce ve en sert dille yapılmış. Olur böyle şeyler. Sizinki gibi şöhret yolculukları tekinsizdir. 80’lerin ilk yarısında eski grubum Men At Work ile birlikte inanılmaz bir ticari başarı yakalamıştım. Zamanın ve şartların değişmesine rağmen bugüne paralel çıkarımlar yapılabilir; İlk albümümüz “Business As Usual” 10 milyondan fazla sattı, Billboard listelerinde 16 hafta bir numarada kaldı, ta ki Michael Jackson’un Thriller’ı bizi tepeleyene dek. Arkadaşlar da süperdi. Bir kaç yıllığına hepimiz kraldık. Bomba gibi bir şeydi. Toz duman dağılınca ise ben yapayalnızdım. Etrafıma baktım, herkes partiyi terketmişti. Şansıma akustik gitarım köşede duruyor ve onu tekrar elime alacağım ana dek sakince bekliyordu. Kurtuluşumuz; bilindiği üzere yaratıcı çaba ve başkalarına hizmet etmekten geçer. Bunun dışındaki her şey önemsizdir, oyalanmadır, tıpkı bu mektup gibi. Fakat yine de, dolaylı da olsa size yazmak zorunda hissettim. Sizi tanımıyorum ama sizi önemsiyorum. Siz küçüksünüz, hepimiz gibi, ağlasak sesimizi sadece annemiz duyar. Diyet kolanızı tutan ve size pizza dilimini uzatan biri olması onun arkadaşınız olduğu anlamına gelmiyor. Bir plan neticesinde ya da kendiliğinden başarınız sönükleşmeye başladığında, mutlu olun ve sadece derin derin nefes alın. Şarkı söyleyebildiğinizi, dans edebildiğinizi ve bir spreyle ne kadar maharetli olabildiğinizi biliyoruz. Fakat henüz “gerçekten” konuştuğunuzu duymadık. Zamanla, sadece zamanla söyleyecek sözünüz olup olmadığını öğreneceğiz.

Colin
Men At Work – Overkill