Archive for the month Şubat 2010

  

Karanlıkta

Ne bir kuyrukluyıldız, ne bir gezegen ne de bir yıldız yok yakınlarda. Onlarca parsek çapında, karanlık nebulalarla çevrili bomboş bir uzayda sürüklenen bir kaya parçası… Sarmal bir galaksinin kollarından birindeyiz elbet. Ama hangi galaksi? Hangi kol? Neredeyiz? Sahip olduğumuz tek şey sorular, sorular ve karanlık… Gökyüzüne bakıyoruz karanlıktan başka bir şey görmüyoruz. Tek tük parlayan […]

Taklit – Mimesis

Bakın Aristo, Poetika‘sının başlangıcında ne diyor: “O halde epos, tragedya, komedya, dithrambos şiiri, kitara sanatlarının büyük bir kısmı, bütün bunlar genel olarak taklittir.” Son bir, bir buçuk yüzyıllık kıpırdanmaları saymazsak ve Batı sanat felsefesini derinden etkileyen tek bir kaynak ismi sayalım desek, bu herhalde Poetika olurdu. Aslında gerçekten de ilginç. Evrenin bilimsel metotlarla kavranışı üzerine […]

Tek Boyutlu Karakter

Gerçek hayatta mutlak iyiler ve mutlak kötüler var mıdır? Mutlak kötü; satanik kahkahalar atarak uyanır, sabah kalkınca aklına ilk gelen şey “bugün nasıl bir kötülük yapsam acaba?” olur. Neden kötülük yaptığına dair pek bir ipucu yoktur. Bundan daha önemlisi beş yıl önce ya da on yıl önce ya da beş, on yıl sonra yine aynı […]